Vanaf het begin is de wijk verdeeld geweest over de kunstwerken. De een vond het leuk, de ander vond het jammer dat er geen keuze was voor de bewoners, weer anderen hebben zelfs geprotesteerd.
Dat heeft geresulteerd in een bewonersbijeenkomst, waar bewoners ook zelf hun ideeen en attributen aan de vaststaande kunstenaar konden aanreiken.
Vrijdag was het dan zover. De bobo's (gemeente, bouwfonds, etc) waren massaal toegestroomd en de wijk liet het een beetje zitten. Slechts weinig bewoners namen de moeite om een kijkje te nemen.
Het eerste beeld werd onthuld door wethouder Harrie Bosch, samen met een mystery guest. Ook de burgemeester nam nog een kijkje. Daarna werden we meegevoerd langs een kunstroute, waar een gladde prater de boel aan elkaar kletste en Ruud Kuijer toelichting gaf bij zijn werk.
Alle grotere beelden werken vanuit de tegenstelling tussen interieur (vaste kern) en exterieur (waaier). Hij heeft gebruikt gemaakt van allerlei voorwerpen die buurtbewoners hem hebben aangereikt. Plastic verpakkingen, vuilnisdeksel, eierdoosjes, blikjes en zelfs kano's zijn in de sculturen verwerkt.
De meerderheid van de aanwezige gasten weten het zeker: "Het is een sieraad voor de wijk!!", "Fantastisch, echte mooie kunst".
(Oud) wijkmanagers die hoog opgeven van hun "kindje", veel vage teksten van diverse mensen, sociaal wenselijk groepsgedrag (napraten) en toch wel een een kloof tussen bewoners en ontwikkelaars van een wijk, waren mijn belangrijkste constateringen na het lopen van de kunstroute.
Oh ja de kunst zelf: Laat ik het zo zeggen, het valt mij persoonlijk niet tegen. Die kleine kunstwerken zijn een beetje overdadig (3 per hoek), maar de grotere kunstwerken vind ik prima.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten